Ölüm romantizmi bi bitmedi ya. Doğarız, ölürüz bu kadar anlam biçmeyin.
Bir defasında küçükken karşıdaki binadan çıkan tabutu görmüş hayli korkmuştum. Kendini yırtarcasına ağlayan insanlar daha ürkütücüydü. Ablalarım korkumu dindirmek için bunun bir tiyatro gösterisi olduğunu söylemişlerdi. O günden beri ölüme bakış açım sanatsal bir şov olması oldu.
Teşekkür ederim ablalarım beni ölümden korkan cesaretsiz biri yapmadığınız için.
