Mükremin ve badisi tirbüşon, mükremin'in aşkı asuman, değişik fentezilere sahip feriştah zulüm ve onun ahşap kocası numan, bakkal tombalak ve belalısı zabıta irfan, saldıray abi ve bitmek bilmeyen sevişme azmi, her mahallede bulunan teyzelerden telviye hanım ve ahiretliği vesile, lütfiye fıdıllıoğlu ve onun biricik kocası fıdıl fıdıl fadıl fıdıllıoğlu ve niceleri...
Çocukluğumun efsane tiyatrosu ve belki de bugün tiyatroya olan sevgimin temelini atmış bir proje.
Otogargara'yla birlikte her zaman anılarımda güzel izler bırakmıştır.
Yılmaz erdoğan'a da her zaman bu yüzden sempatim vardır.