benim efendim benim. bir gün uçurtma uçurduğum için övüneceğim aklıma bile gelmezdi. ah ah nerede şimdi uçurtma uçuran çocuklar ve o çocukların samimiyeti? sokakta bir bakıyorsun tabletin başına gömülmüş, ruhları sömürülmüş sözde çocuklar...
edit: şu masum entryi bile eksileyen şahsa saygılarımı iletiyorum o anlamıştır...
