Cehalet ve aydınlanma içinde bulunduğum ruh halinden midir bilmem ama şu anda çok ama çok anlamsız geliyor.
Yaşamaya devam edebilmek için nerden güç buluyorum bilmiyorum, amacım ne bilmiyorum ve bu bilinmezlik insanları, hayatı, kendimi tanıdıkça meydana geldi. Aydınlanma bu mudur ondan da emin değilim belki de cahilliğimden mutsuzumdur hala. Tek bildiğim daha az bilirken daha mutluydum.
Belki de mutlu olmak denilen şey çok abartılıyor, gözümüze sokulan bu hayatta mutlu olmalısın hayatın amacı mutluluktur, dünyanın en büyük palavrasıdır. Ama palavra değilse de hepimiz cahil olsaydık daha mutlu mu yaşardık demekten kendimi alıkoyamıyorum.
