bir sabah uyandık ve kahvaltı masasında kirayı toparladık, ayırdık bir kenara. ev sahibimiz problemli bir bey idi. o ana kadar pek samimi olmamıştık zaten. kim arasın diye tartışma başladı. biri, ben bugün bulaşık yıkıyorum ben aramam dedi. diğeri ben temizlik yapıcam falan.. tamam len dedim! delikanlı adamız ararız biz.
ben: selamun aleyküm cemil abi nas?
cemil abi: hah! gardaşım benim buyur!
ben: abi nasılsın? iyisin inşallah..
cemil abi: iyiyim iyiyim. sorun çıkmadan çözdüm mevzuyu.
ben: ne mevzusunu abi? (masadaki herkes gözlerini bana dikmiştir)
ara not: heriften nasıl korktuysam hala abi diyorum amk.
cemil abi: ya deep'im sorma, trafikte bi arbede yaşadık, çektim vurdum, 7 el sıktım ölmedi pezemenk... ııı.. ölmedi ölmedi sorun yok. siz naptınız dersler nasıl?
ben: iiyi abi. yani sanırım iyi. nasıl olalım çok şükür. (bembeyaz bir suratla) yardım edeceğimiz bir şey var mı cemil abi?
cemil abi: ölmek isteyen herkesten haberim olsun kardeşim, çeker vururuz!
ben: vurursun abi.. ben yine ararım seni müsait bi zamanda kira için..
cemil abi: ha kira tabi.. hallederiz sıkmayın canınızı. yaşamak güzel..
ben: tabi tabi güzel..
ve sonraki 15 ay kira gününden 10 gün önce kira parasını ayarlar anahtarlı para kasasında muhafaza ederdik. herif trafikte biri buna el hareketi yaptı diye 7 el sıkıyor ve karakola bile gitmeden sorunu hallediyor, sağ olsun adalet dağıtan hükümetimiz.
