155153.
-
Öyle kırmışlar ki ruhumu kimseye güvenemez olmuşum. Hep bir şüphe, hep bir acaba? sonra yüzlerce soru.
Nasıl toparlanacağım, yeniden insanlara güvenebilecek miyim? Yeniden birisine sorgusuz sualsiz aşık olabilecek miyim? Canım çok acıyor.
Keşke inanmasaydım. Keşke bu kadar duygu yüklemeseydim Herkese her şeye. Keşke merhametsiz sadakatsiz duygusuz gamsız olsaydım. Keşke.
Yıllar geçiyor ama hep aynıyım. Kişiler değişse de aynıyım. Sonum hep aynı. Duruşum bile.
Ben bugün çok üzüldüm ve istedim ki buraya yazayım yazayım ki unutmayayım.
