bazıları örnek taraftar olan, bazıları ise serseri olan taraftarlardır.
bazıları vardır ki kişiyi eskişehirsporlu olduğu için utandırır.
bazıları vardır ki kişiyi eskişehirsporlu olduğu için gurur duymasını sağlar *.
geçenlerde osmangazi üniversitesi civarında bir abimi ziyarete gittim, kendisi kırtasiye dükkanı sahibi.
dükkan yeni açılmıştı ve etraf büro malzemeleri ile kaynıyordu, akşam saatlerine kadar işimizi bitirdik ve dükkanı kapatmak ve eve gitmek için hazırlanmaya başladık.
tam o esnada yan taraftaki tekel bayiinin sahibi geldi.
-kardaşum buralarda maç izleyeceğumuz bir yer bilei misun.
konuşması içimizi ısıtmıştı, değişik insanlarla tanışmak her zaman mutlu etmiştir bizi.
maçı izleyeceği yeri tarif ettik ve dükkandan çıkmak için hazırlandık.
tam o esnada karadenizli abi ile sohbet etmeye başladık, sohbet gittikçe koyulaşıyordu.
anadolu futbolundan, milli takımdan, eskişehirspor ve trabzonspordan sohbet etmeye başladık.
ara sıra kişisel sohbetlerimizde oldu.
-sen oki misun hemşerum.
+evet abi, öğrenciyim ama iki yıllık okuyorum. ailemde burada zaten yabancısı değilim.
-en iyisu zaten kendi memleketunde okumak.
+aynen abi, en güzeli.
derken maç başladı, çaylarımızı yudumlayıp trabzonspor'a destek veriyorduk. malum trabzon anadolu takımı *.
trabzonspor'un kaçırdığı pozisyonlara karadenizli abimiz yüzlerimide tebessüm ettiren bir şekilde veryansın ediyordu, artık maç kıvamına gelmiştik hepimiz, ama dozunu kaçırmadan.
derken maç bitti, trabzonspor beşiktaş ile berabere kalmıştı kendi evinde, karadenizli abimiz, kırtasiyedeki abim ve bendeniz kahvehaneden çıkarken vedalaştık.
-hemşerum sağolasin çok makbule geçti.
+asıl sen sağol abi en yakın zamanda birlikte maça gidelim bak.
-gidelum, gidelum. çok iyi olur valla.
vedalaşma bittikten sonra hepimiz "aleykümeselam" diyerek veda ettik dostça, kardeşçe, insanca.
