kuaförlük merakıyla bir sülalenin tüm üyelerinin karizmasını resetleyen kraliçe arı.
kuzenimin saçını kesti, çocuk bir hafta ağladı. kahkülümü kesti ben ilkokuldayken, kınalı yapıncak gibi gezdim bayağı bir süre, öğretmen sordu haliyle "kendin mi kestin yavrım?" diye, hayır "ben kestim" desen bi mallık, "annem kesti ocam bayılıyo böle işlere" desen, ayrı bi rezillik. yeğenin saçlarına dokandı, kızcağız bir de baktı ki hoşlandığı bebe fersah fersah uzaklarda, geri dönmemecesine...
biz de malız tabi. korkunç sonuçlarını görüp de niye "kes-tir-mem!" diyemiyosak. hanımın kendine has bir karizması var herhalde.
