“[al-i muhammed] maddilik giyiminden sıyrılmış ve yetenekten boş suretlerdir ki [tanrı] onlara tecelli edip ışık saçtı ve onları dışarı çıkardı. işte o zaman onlar parlak oldular ve onların zatında kendi misalini salıverdi ve yapacaklarını onlarla ortaya çıkardı”
(hz. ali‟ye mensup: āmedí, ġurerü‟l-hikem, 44. bölüm, harfu’ŝ-ŝād, müselsel 5885. ayrıca bak: şerh-i ġurer ve dürer-i āmedí, c. 4, s. 218 ve şerh-i manţūme-i sebzevārí, s. 185).
