Önceden insanlar düşüncelerini ifade ederken özgürdü, eleştirel yaklaşıma hoşgörüyle bakılırdı.
Demirelin şapkasını almaya çalışanlar, ecevite yazar kasa fırlatanlar, karikatürü yapılıp üzerine hem düşündüren hem güldüren devlet büyükleri vardı. 'olacak o kadar' da her kesimin sorununa dokunduran skeçkerle tüm devlet yöneticileri ti ye alınırdı. Her devlet büyüğü bu duruma hoşgörüyle bakardı, eleştirilmesinin farklı seslerin doğallığına, demokrasinin bunu gerektirdiğine inanırlardı. O dönemleri iyi ki görmüşüm be sözlük,demokrasinin son kırıntıları o zamanlardı. Şimdilerde hepsi masal gibi..
