işsizlik canına tak etmiş, çaresizlikten her şeye razı olmuş insanın geldiği nokta. bu noktaya gelmek o kadar kolay değildir. önce üniversitedeki hocalardan iş bulma konusunda yardım bekleyen insan burdan kendisine 'ekmek çıkmayacağını' anlayınca eş dosta haber salar, bir süre sonra bakar ki eş dosttan daha hayır yok bu sefer çareyi internetteki kariyer sitelerinde bulur. üç beş ilana cv yollar, buralardan da cevap gelmeyince ümitsizliği iyice artar ve sıra bu arayışın son basamağına gelir, işsiz insan artık her gün düzenli olarak birkaç gazete alarak bunların ilan sayfalarına bakar. artık aradığı şey iştir sadece 'istediği iş'i kim bulmuştur da o bulacaktır? iş bulsa haline şükretmesi telkin edilir ona. bu telkinlerle artık zincirin son halkasına gelinmiştir: "ne iş olursa yaparım abi."
