Düşünürken, Nietzsche'nin inanç, doğruyu bilmeme isteğidir sözü vazgeçilmez bir anekdot olarak yanıbaşımda durur, insan her zaman düşünmez, düşünmekte istemez. Din adamları savundukları argümanları içselleştirmeden bizlerin inanmalarını beklemeleri son derece ahmakça bir düşüncedir.
Bir yerde okumuştum Hakikatin islam'ın dışında olduğunu ispatlasalar bile hakikatin yanında olmaktansa islam'ın yanında olmayı tercih ederim. Günümüzün imamları veya din adamları tam da bu söze biçilmiş kaftan gibidir.
