Gerçek budur. Her çocuğun illaki gerçekleştirebileceği bir potansiyeli, güzel, iyi, geliştirebileceği özellikleri vardır. her çocuk özel hissettirilmelidir ebeveynler ve eğitimciler tarafından. bununla birlikte bu özel oluşun kıyasa dayalı bir üstünlük olmadığı, diğer her insanın da özel olduğunu bilerek ve saygı duyarak yetiştirilmelidir. Yani hem özel olduğunu hissetmeli hem de her insanın özel olduğunu hissetmelidir. Herkesin aynı kriterlerle değerlendirildiği bir sistem, ulaşılabilecek iktisadi sınıfa göre değerlendirme kendini üstün zannedenlerin yarıştığı, saygının azaldığı, kullanılmamış potansiyellerin sorun çıkardığı bir toplumsal örüntüye neden olur. kimse bu dünyada boşuna var değildir. işini seven ve emeğinin karşılığını alan bir bekçi ya da bir mühendis birbirine üstün değildir. Özellikleri ve tercihleriyle toplumum değerli bir üyesidir.
