Hikayemiz 1960'lı yıllarda gizli mi gizli bilimsel çalışmaların yapıldığı, karanlık, loş, tüyler ürpertici bir merkezde geçiyor. filmin geneline sinmiş koyu renkler, makyaj ve görsel efektler ise şahsım adina fazlasıyla güzeldi. 60'lı yıllar ve fantastik öğeler adeta birbiriyle dans eder haldeydiler.
Filme nasıl başladığımı nasıl bitirdiğimi ise hiç anlamadım desem yeridir.Ama bazı sahnelerde insanın acımasızlığı ve şiddeti karşısında çok sinirlendim ve canım yandı. çünkü dünya bu hikayeden daha da kötü bir yer.
sonrasında hikayenin oldukça "farklı" bir hikayeye evrilmesinden de hiç rahatsız olmadım. Tersine bu durumu oldukça etkileyici buldum. Sevgi tüm evrende kullanılan tek ortak dil belki de...
