karışık yaptırırdık bide. ilk şarkıda mansur ark inadı bırak şarkısıydı. diğer şarkıya geçince geri alıp tekrar o şarkıyı dinlerdim yumatu teybimde. yumatu bir japon harikasımıydı ? yoksa ikitelli organizedemi yapılırdı bilen yok. bir rivayete göre ikitellide imal ediliyordu ismide 3 ortağın ilk iki harfinden geliyordu. yusuf mahmut tuncay ve fekat hakikaten rezil bir kaliteye sahipti play tuşuna basınca kaset bölümünü açan tuş füze gibi fırlıyodu yerinden. baktımki sadece mansur arkın şarkısını dinliyorum neden diğer şarkıları doldurttum adama dedim. tutumlu olmak böyle birşeydi çünkü paran ziyan olmasın aldığı kadar şarkı doldur kasete. gittim kasetçiye sadece bir şarkıyı doldur dedim karışık kuruyemiş alır gibi. şarkı bitip tekrar başlıyodu toplam 12 kere. ama en başında kasetçinin anonsu vardı. foto ha ha harika en güzel anlarınızın fotoğrafı için foto ha ha harika. sonra şarkı başlardı. inadı bırak yanıma yanaşıver artık batacağımız kadar aşkın içine battık aşk denilen buymuş çok ciddi bir duyguymuş buna inananların hali malesef buymuş. fakat o ne lan ? tam müzik girecek diye beklerken yine o ses ! foto ha ha harika en güzel anlarınızın fotoğrafı için foto ha ha harika. sonra müzik. şarkı 3 dakika 2 dakika 10 saniyesi anons 50 saniye şarkı. götürdüm tabi adama ha ha hay foto harikana sokiyim bu ne lan ? anonssuz yap şunu. 1 saat sonra gel al dedi mesir macunu hazırlıyacak bana sanki pezevenk. bir saat sonra gittim aldım kaseti geldim eve. fırlayan tuş yardımı ile açtım kaset yerini taktım kaseti. ve play. uzandım halıya ağız tadıyla dinleyeyim dedim. inaaadı bıraak dedi ve ses gitti. elektrikler gitti çünkü. o günden beri hayatım bu şans üzerine devam etmekte. kaset nostaljiydi yeaa güzeldi yeaa diyenlere aldanmayın, rezaletdi. parmakla sarardın kasedi. yada filmi komple çıkartıp yüzüne dolardın.
