Saçlarımın kıvırcık halide hoşuma gidiyormuş.
Köklü değişikliklere aç bi yanım varmış.
Cesaretim tahmin ettiğimden fazlaymış.
insanlara ve olaylara duruşum mantık çerçevesinde oldukça sertmiş ve bence bu güzel bir şey.
Uyarılarıma kulak asmayan insanlardan kilometrelerce soğuyabiliyormuşum.
Hangi yaşta, hangi durumda olursam olayım yalnız kalarak - her insanın yalnız olduğuna inanırım- daha güçlü olduğumu fark ettim.
Yalniz kalıp üstesinden geldiğim de insanlara söz hakkı tanımıyorum.
