sanki eski bir sandığı açmışsın, içinden bir sürü eski fotoğraf, tozlu kitap, silinmek üzere notlar çıkmış. sen eski sen değilken ve tarihler çoktan değişmişken, o sandığın içine sakladığın şeylerle ve kendinle yüzleşmenin verdiği hüzünün ardından var olmanın sakinliği birden iniyor üstüne.
işte bu şarkı tam böyle hissettiriyor.
duyguları önce inanılmaz yoğunlaştırıp yükseltirken, sonlarına doğru müthiş bir dinginlik duyuyorsun.
