Benim öğrenci evim aile evi gibiydi. Ev sürekli temiz, üç çeşit yemek ve düzen akıyordu. Evde iki kişi olmanın güzelliği idi.
Ev arkadaşım bıraksan paçalarından pislik akacak bir kadındı ama ev o haldeyken o da pek cesaret edemiyordu. Pomaktı kendisi ve en çok söylediği söz "tarlaya çomak eve pomak sokmayacaksın." böyle bir beyin fakiriydi.
