sanat hayatında müslüm'den daha acı hayatlar yaşayan sanatçılar var. otel köşelerinde, sokaklarda ölen düşkün evlerinde ölen sanatçılar var. ve hala yardıma muhtaç bestekarlar, müzisyenler, sinema sanatçıları, yazarlar, ressamlar, tiyatro oyuncuları var biraz da onların filmini yapın da ailelerinin çoluk çocuklarının cebine para girsin dallamalar. öldüğünde cebinde 10 lira çıkan sanatçılar artistler var. televizyon programlarında kısa bir haber olarak geçen, gazetelerde 2. sayfa haberi olarak geçen nice sanatçılar var. bazı yavşakların ''zamanında parayı tutsaydı şimdi kimseye muhtaç olmazdı'' gibi amcık amcık konuşarak acımadığı sanatçılar var. çünkü biz sanatçıları çabuk harcayan nankör milletiz. barış manço, neşet ertaş gibi devleri, ölümünden sonra aşağılayacak kadar öküz bir milletiz. bu ne amk müslüm de müslüm başka bir şey yok. anladık allah rahmet etsin iyi bir insandı ( muhterem nur'u dövüp ağzını burnunu kırmadığı vakitlerde iyi adamdı), baba adamdı lakin eşeğin kulağına su kaçtı artık.
küçük bir not: bizim millet şimdilerde meydana çıkmış biri olayı yani 'karısını dövme' olayını sağlığında duymuş olsaydı, müslüm'ü magazin programlarında ve sosyal medyada linç etmişlerdi.
