18 yaşımda dostoyevski'yi, gorki'yi, turgenyev'i ilk defa okumaya başladım. O zamanlar mutlu sayilmazdım ancak mutsuz olduğumu da bilmiyordum. 21 yaşında nietzsche okumaya başladım. Aynı yıl akıl hastanesine yatırdılar beni. Kim olduğumu merak ediyordum bir de çok mutluydum. Bipolar teşhisi kondu. 25 yaşına geldim biraz olsun aklım başıma geldi. Hayat geçmiş gitmiş, farkında değilim. Sözlüklerde vakit öldürmeyin gençler. 18 yaşımdaki halime tavsiyem bu olurdu herhalde. Disiplinli bir şekilde çalışın. 18 yaş geç bir yaş ama çok da geç sayılmaz. Hedefiniz bir yazar olmaksa 18 yaş geç bir yaş. Biraz mutsuz olun. Burayı fazla önemsemeyin. Biliyorum bazıları dalga geçecek ama sizden bu biraz da 18 yaşıma öğüt gibi olsun. Her şey gönlünüzce olsun. Babadan zengin değilseniz ve bu yaşlarda iyi bir mevki kovalamiyorsaniz, ilerde insan bile sayılmıyorsunuz. Bir de boş boş sistem eleştirisi yapmayın. Önce siz sonra toplum.
