Beyoğlu doğumluyum. Galata kulesi kapısının baktığı tam karşı binada geçti çocukluğum. Şişhanede büyüdüm. Binamızın giriş katında ermeni bi eczacı amca vardı. Biz sokakta oynarken o ve çalışanları bize göz kulak olurdu. O zamanlar kulenin kapısında duran çocuklar, biz kulenin 2 tarafa uzanan merdivenlerinde oynarken düşmeyelim diye telkin ederlerdi. Kuleye sayısız kere çıktım.. çocuktum çıktım, genç adam oldum çıktım. Hala arada kuleye giderim. Galata kulesi benim için romantik bir yer değil, tamamen çocukluğumdur.
Kulenin önünde top oynardık. Orda çeşme vardı, susayınca su içerdik. Hasan bakkaldan dondurma alırdık. Kulenin önünde kıraathane vardı, top oynuyoruz diye şikayet ederlerdi.
Galata kulesine ilk defa çıkacaklara tavsiyem; kulenin tepesine değil de yılların yorgunluğunu gösteren eğik merdivenlerine bakıp kaç bin kişiyi misafir ettiğine dikkat edin. Her güzel şey bir gün bitiyo arkadaşlar.
