küçük bir çocuğun hayellerini nasıl yıkabilen bir okul türü olduğunu kendi üzerimde göstermek isterim.
bundan yıllar önce lgs sınavında gerçekten çok iyi puan yapmıştım ve akabinde şehrimdeki tüm anadolu liselerine ya da şehir dışındaki bir sürü fen lisesine puanım yetmekteydi. lakin o sene sadece kafasını derslere verdiğinden aklı fikri ortalarda dolaşıyordur; sıra tercihleri yapmaya gelir. anadolu liseleri, iki tane de puanı yeten fen lisesi yazarım ve eve dönerim ama o da ne evde altmış yaşına merdiven dayamış, her şeye karışan bir baba vardır ve psychokinesis'in kanına girer'' oğlum ben ölürsem ne yapacaksın,meslek lisesine git hiç değilse elinde mesleğin olsun,sanki anadolu lisesine gitsen ne olacak,senin ne dayın ne amcan var bize bir şey olursa ne yapcaksın önemli olan meslektir hem orayı bitirdikten sonra doktorluğu seçersin'' der ve Psychokinesis'i kandırır.müdür ve müdür yardımcısı bana ne kadar bu puanla bu tercih olmaz deli misin sen der ama ben dinlemem.sonuçlar açıklanın bir meslek lisesinin elektronik bölümünü kazanırım.
aradan kısa bir zaman geçer hocalar bana süper zeka gözüyle bakar;arkadaşlar ise bu puanla oraya geldiğim için salak olduğumu düşünmektedirler. bir bakımdan haklıdırlar ama olayın içi yüzünü de söyleyemem asla. sonra öğrenirim ki meslek lisesini bitiren direk amele olarak yetişmektedir. tüm soruları doğru yapsa bile doktorluğun d'sini seçemez.
ve küçük bir çocuğun sayfalar dolusu acısı ve senelerdir devam etmekte olan ağlayışı....
şimdi burda kendimi acındırmak istediğim yok ama şu bilinmelidir ki bu katsayı sorununa çözüm bulunmadıkça bu ülke nice değerini kaybedecektir. zira benim gibi biri burda istediği yeri okuyamağı için ne pahasına olursa olsun yurdışında okumayı ve bir daha bu ülkeye gelmemeyi düşünmektedir.
netice: okulum bu yıl bitecek ve ben bu meslek lisesinde ne öğrendim? koca bir hiç. meslek için girdiğim bu okulda sanıyorum ki diğer okullarda olduğu gibi hocaları hayattan bezmiş olan öğrencilerin bir şey öğrenememesi en azından öğrencilerin suçu değildir. zira meslek lisesi öğrencisi anadolu, fen ve düz liseliler tarafından bile aşağılanır daima amele diyerek dışlanır; hocaları sınıfın çoğunluğunun erkek olması dolayısıyla küfürler eder,öğrencilerin hayattan beklentisi yoktur ve o zavallı bilindik türk zihniyetiyle okulu bitirip bir fabrikaya tanıdık aracılığıyla kapak atmayı düşünürler.
meslek lisesi öğrencisiyim derken bile utanıyorsam ve ağır bir şekilde hor görülüyorsam?bu ülkeyi gerçekten sevebilir miyim? avrupanın hangi yerinde böyle bir eğitim sistemi vardır?sistem değişecekmiş diyorlar ,değişsin bakalım iş işten geçti artık.