Son zamanlarda sıkça beynimin içindeki çarklarda dolanan bir ip misali kafamı kurcalayan düşünce.
Gülse birsel'in güzel bir cümlesi var.
"hayat kısa,bir tek güldüklerimiz,güldüğümüz anlar yanımıza kâr kalacak.yoksa oku,çalış,para kazan,kaybet,çocuk yap,aşık ol,aldatıl,aldat,yaşlan ve öl."
insan bir sistemin içinde bir döngü halinde devamlı aynı şeyleri tekrarlamak zorunda mıdır ?
bence değildir.Farklı olmak gerek bazan.Farklı sevmek gerek herkesin sevdiği gibi sevmeyin mesela.
herkesin kullandığı telefonu kullanmak istemeyin.
herkesin üzüldüğü şeylere üzülmeyin.
herkesin mutlu olduğu şeylerden de uzak durun.
farklı olabilmektir maharet.
ben 40 yaşındaki bir adamın elimi öpmeye çalışmasından sonra,
60 yaşındaki bir teyzenin oğluymuşcasına bana sarıldığını hissettiğimde,
sanki kızımmış gibi,sanki babasıymışım gibi beni öpen o ufak kız çocuğunu gördüğümde,
bu hayatta çok farklı senaryolar yazılabilirliğini,yapılabileceğini fark ettim.
erkek ve kadının aklı sadece sex'e çalışmasın lütfen artık.
ve lütfen.
tekrar lütfen.
"allah herkesi farklı özelliklerini gösterebilmeyi nasip etsin.Muhakkak bu dünya içerisinde farklı olmak isteyen reddediyorum bu döngü halinde işleyen sistemin kurallarını diyen nice güzel özellikli kadın ve erkekler olduğuna yürekten inanıyorum."
