tanrı, bir fikir değil, gerçektir! fikir ve düşünce; insana merkezcilik ve benlik kazandıran, bakış açılarıdır. tanrı, hiçbir gözün, fikrin ve düşüncenin içine hapsolacak hakikat değildir. evet, tanrı gerçeğini, kendi sözsel, fiilsel, işlevsel, eylemsel ve her ne menem şeyse işte, düzenlerinde görmezden gelenler var, ne yazık ki...şu realiteyi benimsememiz; sanki ıssızlığımıza ıssızlık, çaresizliğimize çaresizlik, katıyor. sanki, kumsaldan kovalarca kum taşımaya mecbur edilişimiz gözlerimizin önünde canlanıyor ve şu devasa bedenin o minicik kovalara sığamayacağını düşündürüyor bizlere. sanki, ömrümüzün bir damla su veyahut bir avuç toprak olduğunu bilmek hiddetlendiriyor bizi, kime karşı peki? herkese karşı aslında. başınızı gözlerinize çevirir kalbinizi, insafınızı, vicdanınızı köreltirsiniz, o ayrı mesele.
asla unutmayınız; yüce yaratan kurtarılacak ya da yaratılacak bir imge değildir!
olsa olsa küstah ve kibirli diller, kendi vicdanlarını küçültür, alçaltır, iğfal ederler...
