bu bir zorunluluk değil bir tercih gibi görünse de buz gibi zorunluluktur. Çünkü kendi derdiyle bir başkasını yormak istememektedir. Ama ister ki insanlar sorsun neyin var? Neden bu kadar düşüncelisin? diye. Bundandır içine kapanıklığı ve ketumluğu. Sorup soruşturanı olmayınca da bir dağ başına çıkıp, avazı çıktığı kadar bağırmak ister.
Bu bireyin uykusuz geceleri vardır, kabuslu kendinden geçişleri olmuştur. karabasan kankasıdır. Karada ölüm yoktur ona.. bir kurt gibi kara kışı atlatır ama hiçbir zaman yediği ayazı unutmaz.
