fantezi olan şeyler kısa anlık hülyaları barındırır. sobalı ev fantezisi, sobanın yanında işlerin güçlerin bittiği tüm aile bireylerinin birlikte oturduğu sohbetin muhabbetin kıvama ulaştığı ana denk gelir.
bu fantezide soba kazanını soğukta elleri donarak sokağa çıkartan çöpe dökmeye çalışan patiğinin altına giydiği terlikle ızdırap çeken anne göz ardı edilmiştir. lakin salonda yanan sobanın etrafındaki mutluluk bozulmasın karınları doysun diye soğuk mutfakta elleri buz gibi suda titreyen anne ise hiç hesaba katılmaz.
sanıyorum ki şimdi 25 yaş üstü olan kişiler o sobanın yanında uyuduğu, sabah uyandığında sobanın üzerindeki kızarmış ekmeğe bal sürüp yediğimiz sabahları özlüyoruz. ama bunda o yıllarda çocuk masumiyetimizin saflığımızın da payı var diye düşünüyorum.
şimdi doğalgazlı evlerde o mutluluğa ulaşamayışımızın sorumlusu kombi değil sanırım.
