Bir de şöyle bakalım, yan yanayken ayrılacağını söyleyemeyecek kadar çok seviyordur, değer veriyordur fakat bir şeyler rayından çıkmıştır. Kanserli hücre gibi kesip atmak istiyordur sadece. Önce rayına oturtmak için elinizden geleni yapın. Fazlasını mı yaptım diyorsunuz. Daha fazlası her zaman vardır... insanız hepimiz hata yapabiliyoruz. Hatalarınızı fark edin, farkettiklerinizden arının. Arındım demek için değil ama gerçekten arının. Hatanızın bedelini ödeyin gerekirse ama yine de vazgeçmeyin. Zaten bunu yapınca bile iyi hissetmeye başlayacaksınız. Sonrası mı? Gerçekten seviyorsa zaten dayanamaz ki, o da insan.
Diğer seçenek, hiç değer vermiyordur. Klasik ama gerçek olan bir şey var ki, size değer vermeyen için ağlamayı bırakın. Yolunuza bakın. Yol da çok yolcu da. Kimin yanında duracağınıza siz karar vereceksiniz. Önce kendinizi sevin.
