efendim evvela dünya'da türkiye'den onlarca kat daha güçlü, dünya siyasetinde çok daha fazla sözü geçen ülkeleri (ingiltere, ispanya...) kendi ülkelerindeki benzer olaylar için bu yöntemi uygulamışlardır. kötü mü olmuştur bu ülkeler için? mesela ingiletere'nin IRA ile diyalog kurması söyler misiniz bana ingiltere'yi "vay be bilekleri büküldü masaya oturdular.." konumuna mı itmiştir yoksa "sorumlu devlet" konumuna mı? tarihi "ya yener öldürürüz, ya da yenilir öldürürüz" gibisinden kara murat mantığı ile yaamak şimdiye kadar neyi getirdi ki, şimdi de getirsin?
efendim ikinci önemli fasılsa şudur: ben ölen insanlara üzülüyorum ve insan canının kutsal olduğunu düşünüyorum. buna ek olarak, 90'dan bu yana milyon kere "bu sefer bellerini büktük...", "la bu sefer başka cidden başka...", "olm bak yeminle bu operasyonla bitireceğiz..." cümleleri ile büyüdüm. kısacası silahla bu sorunun halledilemeyeceğini, "bir sınır ötesi operasyonla" daha sade ve sadece evlere ateş düştüğünü gördüm, hepimiz gördük... kendimce akıllı, mantıklı bir insanım da.. durum bu iken "yahu kazıyın şunların kökünü..." ya da "yok abi bitireceğiz, başka yolu yok" söylemi bana aptalca geliyor. bin kere denenmiş şeyi tekrar tekrar, bin bir umut pompayalarak yapmak sizce de mantıkla ilgisiz değil mi?
sona gelirsek: önümde kaba anlamda iki seçenek duruyor. birincisi "her yıl bine yakın insan ölsün, ekonomi hep buraya gitsin, bu konu yüzünden ABD'ye muhtaç olalım ama yine de ısrar edelim" dir. ikincisi ise "kürtler de varmış. kültürel, dilsel haklarını vereyim bunların. tv, radyolarını açabilsinler. gerek yok bu kadar insanın ölmesine" dir. hala birinci seçeneği işaretleyenlere allah'tan akıl mantık fikir izan diliyorum. başka da bir şey demiyorum.
