Aile tutumlarındaki yanlışlık. Balık baştan kokar misali eğitim de baştan bozuksa sonradan düzeltemezsiniz. Çocuğunu kemerle, süpürge sopasıyla, zincirle, prizle vura vura dövüp sonra o çocuktan koşulsuz bir saygı ve sevgi bekleyen insanların elinden çıkan öğretmenler ve öğrencilerin öğrendiği tek şey asla karşılıksız sevilmeyecekleri ve bir insana sadece sosyal statüsü yüzünden saygı duymaları gerektiğidir. Dayakla hele ki sopayla bir halıyı dövermiş gibi dövülerek terbiye edilmeye çalışılan insan sadece korkmayı, zoraki itaati, kaygılı bir şekilde zorla saygı göstermeyi, duygularını bastırmayı ve ikiyüzlü sevgiyi öğrenir. insan yerine konulmayan insanın başka insanları canı gönülden insan yerine koymasını bekleyemezsiniz. Bizim kültürümüzde var olan saptırılmış anne baba algısı ve anne babaların bu algıyı sonuna kadar sömürmeleri yüzünden yetişen çocuklar artık öğretmeni sadece adı öğretmen diye dinlermiş gibi, severmiş gibi, saygı duyarmış gibi yapıyor. O ailelerden yetişen öğretmenler de müdürlerinin ünvanı müdür diye yanlış uygulamalarına ses edemiyor, cezalandırılmaktan ödü kopuyor. Diğer öğretmen arkadaşlarına da sürekli kin güderek, potansiyel bir zarar verici unsur olarak bakıyor. Herkes mış gibi yapıyor. Dinlermiş gibi yapan öğrencinin öğrenmesi, sistemden memnunmuş gibi yapan öğretmenin o sistemde verimli ders işlemesi imkansızdır.
