15.
-
Bir kamu kurumunun yemekhanesinde birininki kumardan diğerinin aşktan hayatı kaymış iki adamdan biri
"Tuzu çokmuş ıspanağın" dedi.
Öbürü kısık sesle melodili biçimde tamamladı:
"Çok iyi biliyorum seni hala seviyorum"
Ulan bırak dedi, bu ne melankoli ıspanaktan 1800'lerin şarkılarına gittin yine amina koyim.
Naapsın, tarih olmuş şarkılar [da] hep onu söylüyordu.