benim problemimden şöyle bahsedeceğim:
kayıp ruhların parlayan yıldızları! kutsal gecelerinizden birkaç saniyeyi bana ayırıp, o şarkıyı gözlerime bakarak söylediği an'a yollar mısınız beni?
ben intihara meyilli değilim, onlar çok neşeli ve arkadaş canlısı varlıklar! gül satan aç çocukları kovarken nasıl bu kadar neşeli olabiliyorsunuz, -ruhları dışında- saçma olan her şeyi paylaşan çiftler?
