bağımlısı olunan toplu taşıma aracı. liseden önce bir kez bile binmediğim, lisede en az 500 kez bindiğim; babamın "almaya geleyim mi?" şeklindeki sorularını "yok arkadaşla gidiyorum ben" diye savuşturmama sebep olan toplu taşıma aracı. duraktan 50 metre kadar uzakta beklerdik, dururdu da; bomboş minibüse kurulurduk. durakta bütün okul tıkışırdı minibüse, kimisinin ayakları yerden kesilirdi kalabalıkta, biz paşa paşa otururduk. kimi zaman "abi duraktağ!" diye höykürürdük, fakat 30 kişinin nefesi arasında kaybolurdu ses, şoföre ulaşmazdı; ve biz 75 kuruşla ilçeyi baştan aşağı giderdik. sonra okul-ev arası kadar yolu yürüyerek dönerdik, ayrı mesele.
