ev arkadaşı olm bu boru değil ki. adı üstünde aynı evi paylaşıyorsun.
başlarda dışarıdan gelince ayaklarını yıkamaz, sigarasının küllerini balkona atar falan fıstık. hayvan dağdan gelmiş hiç insanlık görmemiş der sineye çekersin. eğitirsin, münasip bi lisanla ikaz ederek bu ufak tefek sorunları geçiştirirsin. aslında bunlar ev arkadaşınızın bi boka yaramaz olduğunun ilk belirtileridir. fazla üstünde durmazsanız hazırlıksız yakalanırsınız haberiniz olsun.
fakat günler geçiyor ev arkadaşınız kısmen eğitilmiş olmasına rağmen öküzlüklerinden bir türlü vaz geçemiyorsa suyu ısınmış demektir. günlerden bir gün bir manita yapıp sabah akşam saatlerce telefonla sevişmeye başlarsa biraz rahatlarsınız. ama işin aslı öyle değil. bu tam da arkadaşınızın kaynama noktasıdır. telefonla sevişmeye başlayan arkadaşınız evin içindeki sorumluluklarını siklemez olur. dolaptan çıkardığınız meyveyi mideye indirip, demlediğiniz çayı içip teleseksine kaldığı yerden devam eder. bu sürecin en kritik safhalarından biri de tvyi, pcyi, lambaları açık bırakıp siktirolma sürecidir ki bu noktada ev arkadaşınızın öküzlüğü su götürmez bir gerçek haline gelir.
günlerden bir gün ocağa makarnayı koyup telefonla uğraşmaya dalmışsa, bu makarna taşıp ocağı söndürmüş ve tencerenin dibine de yapışmış durumdayken; "noldu lan bizim makarna?" şeklindeki sorunuza " kaynıyooo" cevabını vermişse götüne tekmeyi vurmadan bir dakika durun.
gel sana bişi göstercem deyip kapının önüne çıkarttıktan sonra kaçıp kapıyı içerden kilitleyin. hatta evde ne bulursanız kapının arkasına dayayın. o deyyusun eşyalarını da artık fakir fukarayı mı dağıtırsınız yoksa balkondan aşağıya mı sallarsınız bilemem. orası size kalmış. o da don gömlek kalsın bakalım sokakta nasıl oluyor. bu ona her yönüyle müstehak bir cezadır. yarasın.
