bu herifle bir öğleden sonra vaktinde ilgi hastanesine doğru bayır aşağı yürürken yaşlı başlı bastonlu bir amca tarafından sollanmışızdır. amca geldi, gayet seri bir şekilde bizi geçti, gitti. hem de fark ata ata, sonunda gözden de kayboldu. zaten yürüdüğümüz yol boyunca "üff, püff, yanlarım ağrıdı, yürü allah yürü nereye kadar" gibisinden mırıldanıp dururduk, herzamanki hal işte. geçen zaman bizi lahmacun etmiş onu anladım.
