fazlasıyla kaybettim ümitlerimi, ziyadesiyle yalnızlaştım. çok şükür çevremde bir entrika, sıkıntılı bir durum söz konusu değil ama hayatımda hiçbir heyecan da yok. işlerim sıkıntıda, ümitsiz olduğum için senelerdir üzerine titrediğim şeylerden vazgeçip yeni bir kariyer planlaması yapıp her şeyi değiştirsem mi diye düşünüyorum.
içerisinde tanıdığım kimsenin olmadığı bambaşka bir şehre gitsem tutunabilir miyim diye merak ediyorum.
4-5 yıldır içinde olduğum çöküşten kurtulup yeniden "gerçek manada mutluluğa" erişebilecek miyim, bazı şeyler için ümitlenebilecek, birilerine güvenebilecek miyim çok merak ediyorum.
bunları buraya yazıyorum çünkü çevremde bunları ciddi bir şekilde dinleyecek ve beni anlamaya gayret edecek biri olmadığını düşünüyorum. siz de çok ciddiye almayın.
ama aklınız varsa umudunuzu, heyecanınızı kaybetmemek için ne gerekiyorsa yapın. topluma uyum sağlayın, çoğunluğun katıldığı fikirlere katılın, onlar gibi hareket edin. "eyvallah" demeyi kendinize yedirin, bazı şeyleri görmezden gelebilin, yalanları anlasanız bile içinize sindirebilin. iyi rol yapın. güç delisi olmayın, yalakalık yapmayın ama güç sahibi olanları da karşınıza almayın.
