Fidel, şu anda birçok şey hatırlıyorum. Marfa Antonia'nın evinde ilk tanıştığımızda, devrim için beni davet ettiğinde bütün gerilim ve dikkatim hazırlıklara yönelmişti.
Birgün bize sordular; "Öldüğünüzde kime haber verilecek?" diye, ve bu ölüm gerçeği hepimizi derinden etikledi. Ama daha sonra bunu kabullendik çünkü gerçek devrimde bir taraf ya ölür ya da canlı kalır. Devrim yolunda birçok yoldaşımızı kaybettik.
Bugün herşey çok daha az dramatik geliyor çünkü daha olgunuz.Ama gerçekler kendisini tekrar etti. Küba Devrimi için, Küba sınırları içinde bana düşen görevi fazlasıyla yerine getirebildiğimi düşünüyorum. Sana, aynı zamanda benim yoldaşlarım olan yoldaşlarına, halkın olan halkıma hoşçakal diyorum.
Partinin ulusal liderliği, devlet bakanlığı, binbaşı rütbesi ve Küba vatandaşlığımdan ayrılıyorum.Hiçbir yasal şey beni Küba'ya bağlayamıyor. Beni tek bağlayan şey, fırsatların yokolacabileceği gibi yokolmayan başka bir doğa.
Hayatımın geçmişine bakarsak, yeterli derecede onurla ve devrimin güçlenebilmesi için tüm gücümle savaştığımı görüyorum. Benim ilk düşüşüm, senin beraber bulunduğumuz Sierra Maestra'daki kendine olan güvenin kadar, benim kendime güve duyamamamdandır ve senin devrim için aldığın çabuk ve kaliteli kararları anlayamamamdandır.
Karayip krizlerinden tut, insanlarımızın gururu için beraber savaştığımız ve yaşadığımız hergün muhteşemdi.
O günlerde senden iyi bir devlet adamı dünyaya gelmemişti. Ayrıca prensiplerini ve gelecek kötülüklere karşı verdiğin kararlar doğrultusunda hareket ettiğin ve ben de bu hareketleri hiç düşünmeden seninle beraber takip ettiğim için gururluyum.Dünyanın diğer ulusları beni alçakgönüllü çabalarım için çağırıyor. Senin Küba'nın başında olduğun için ve Küba'dan sorumlu olduğun için yapamadığın işleri ben yapabilirim ve zaman bizi ayrım yoluna getirmiştir.
Bunun herkes tarafından bilinmesini isterim ki, yaptğım şeyi hem üzülerek hem de sevinerek, kısacası karışık duygular içinde yapıyorum. Giderken burada en saf umutlarımı gelişim için ve sevgilerimi de , en sevdiklerim için bırakıyorum.Senin bana öğrettiğin savaşma ve inançla, halkımın devrimci özüyle ve en kutsal görevle dolmuş kalbimle nerede olursa olsun emperyalizmle savaşmaya gidiyorum. Bu düşünce, giderken bende açılan yaraların çoğunu kapatıyor.
Tekrarlıyorum; Küba'da yaptığım devrimi başka yerlerde tekrarlamanın dışında, Küba ile olan bütün sorumluluğu bırakıyorum. Eğer son dakikalarım başka göklerde olacaksa, son aklıma gelecek halkım ve sen olacaksın. Sana, bana öğrettiklerin ve figür olduğun için minnettarım, hayatımın geri kalanında kararlarımı verirken bu öğrettiklerine sadık kalmaya canı gönülden çabalayacağım.
Her zaman ülkemizin yabancı politikasıyla ilgilenen tek kişi olarak tanındım, öle kalmaya da devam edeceğim.Nerede ve zaman olursa olsun, Kübalı bir devrimci olarak hareket edeceğim ve davranışlarıma ona göre dikkat edeceğim. Çocuklarıma ve karıma maddi birşey bırakmadığım için üzgün değilim çünkü devletin onların masraflarını karşılayacağını ve çocuklarımın eğitimini en güzel şekilde vereceğinden eminim.
Sana ve halkıma söylemek istediğim o kadar çok şey varki...Ama bunun gerekli olduğunu düşünmüyorum. Kelimeler onlardan yapmasını istediğim şeyleri anlatamaz ve birkaç cümlenin bütün halkıma layık olduğunu da düşünmüyorum.
Zafere kadar daima! Ya Devrim ya ölüm!
Seni bütün devrimci kalbimle bağrıma basıyorum.
