bu gece çok özel bir şiir paylaşacağım. bilmem bilir misiniz zeki müren'in şiir yönünü. bilmiyorsanız da bilmelisiniz.
saçların günah koksa
kirpiklerin ihanetten dökülse
tırnaklarından yabancı ellerin soğukluğu süzülse
rıhtımda bekleyenin benim
yaşarken bahçen
göçünde mezarın kalbimdir derdin
içine gömmek için mi kıydın bana
hiç gelmesen de bekleyeceğim
güvertelerde uçuşan nice el var
bana da bir siyah mendil sallayan olur
bir gün yanlışlıkla
seni saadet kuşlarının kanadı getirmişti
leylek gagalarında yaban ülkelere göçesin diye mi
ruhumun iklimine uysan ne olur
ben değiştirirdim dünyamı ya da isteseydin
dileseydin kutuplarda taze hurma toplardım ellerimle
ekvator damlarından buzlar sarkıtırdım
gitmek istedin
ne gönlünün iklimi
ne ruhundaki mevsimler..
hepsi bahane, gitmek istedin
bekleyeni olan rahat gider
benim de bekleyenim olsaydı rahat giderdim
nereye..
senin ülkene.
hiç dönmesen de bekleyeceğim
güvertelerde uçusan nice el var
bir gün bana da bir siyah mendil sallayan olacak yanlışlıkla
ben.. ben..
gözlerim beklemekten kör olmuş
hasret şarkıları söyleyeceğim iskelelerde.
