çok geç fark ettiğim sorunsaldır. böcekler tarafından vicdansızca paylaşılacak dolaptaki bir et parçasından farksızız. hayattaki anlamımız ne yazık ki bu kadar basit. hayaller, fikirler, felsefe, gelecek kaygısı , sevmek , sevilmek, bir iz bırakmak çabası ve hatta önemsemek, ciddiye almak tüm bu yaşantıyı hepsi boşuna. yaşlı ya da genç hep apar topar bir şekilde girdiğimiz iki metrelik çukurun altında aynı paydada eşitleneceğiz. bazen 15 bazen 25 bazen 65... şimdi böyle düşününce neyin tasasındasınız?
elinizdekilerin kıymetini bilmeden incir çekirdeğinin hacmini doldurmayan sorunları geceler boyu düşünmeye devam.
