Kendi cenazenizi, ölümünüzü düşündüğünüzde olur bu, siz öldükten sonra ne olacaktır, geride bıraktıklarınız, biraz feryat, ve göz yaşları.. sonra onlar da ölecektir. bir 100 yıl sonra hiç kimse tarafından anılmayacaksınızdır, kimse hatırlamayacaktır varlığınızı.. ve tam o anda hayatın boş olduğunu anlarsınız. bunu anladığınızda ona göre hareket etmeniz gerekmektedir! (utangaçlık öz güvensizlik gibi saçma şeyler olmadan, madem hayat boş, kimseyi takmadan yaşayayım bari ulan. evet, takmayın kimseyi.)
hem ne oldu o kadar padişaha, imparatora, paşalara.. hepsi toprakta..
