son 1 senedir hiç mutlu olmadım... küsüratlı sayı falan da vermiyorum işte.
gerçeklerden sürekli kaçıyorum... bunun tek sebebi de korkak olmam. yarını düşünecek kadar bile cesaretim yok.
hayat miğdemi bulandırıyor, insanlar miğdemi bulandırıyor, yaşamanın hiçbir cazibesi yok gözümde... kendimi öldürmememin tek sebebi götümün yememesidir. korkağım ya.
takım tutar gibi dini savunanlardan nefret ederim oldum olası. ama en yobazından bile daha çok dua ederim her gün. türkçe olarak tabi. sanırım tanrı beni anlıyordur o dilde de.
şunu biliyorum ki ben katıksız bir iyi insanım. olması gerekenden fazla vijdanım var. bunun neye yarayacağından pek emin değilim lakin.
lan duygusalım ben bide. mütemadiyen ağlıyorum. ama etrafımdaki kimse bunu bilmez, beni güçlü biri zannederler. yok lan bildiğin kız triplerindeyim mnskyim. yalnız başına sokaklarda ağlamak hoşuna gider mi bir adamın? hele bir de yağmur varsa. hoşuma gidiyor işte mna koyim.
korku filmlerinden korktuğumu kendime bile itiraf etmiyorum. bu yazıyı kendimden gizli yazıyorum. bazen yatağımda sağdan sola dönmeye bile korkuyorum. ama yalnızken etkileniyorum genelde. eşşek kadar olduk babayla yatmak da abes kaçar. put gibi yat sabaha kadar.
sinirlendiğim insanı hayalimde silahla delik deşik ediyorum. bu sayede biraz rahatlıyorum. sanırım büyüyünce seri katil olacağım. ama isteseydim atom mühendisi bile olabilirdim.
sözlükte yazar olan pek kıymetli arkadaşım kelimeye, aslında gerçekte olmadığı halde şişko diye dalga geçiorum. hoşuma gidiyor namussuzum. ama kısa boylu olduğu bir gerçek.(burası zaman içinde tehditle editlenebilir, onun için çabucak okuyun aklınızda tutun)
itiraf ediyorum
bu entryi msnde biriyle konuşmak için burada bitiriyorum.. yoksa daha çok şey yazmayı düşünüyordum.
