sayıları artan kadınlardır. ki bu da normaldir. terzaghi ne güzel anlaştmış yaşadıklarını.
ama işte dediği gibi, işti, kariyerdi kadınlar mecburen otuzunu görüyor. o saatten sonra da mecburen daha seçici oluyorlar.
evlenmekle de bitmiyor. aha doğru adamı/kadını buldum deyip hooop evliliğin birinci yılında hamile kalmak da çok riskli bana göre.
istediğiniz kadar öncesinde aynı evde kalın, gezin tozun. çok saçma ama evlilik iki tarafı da daha başka birine dönüştürüyor.
işim olsun, doğru adam olsun, evliliğim otursun, çocuk olunca gezemeyiz biraz yabancı ülke yapalım falan derken ee kadın 35 oluyor, erkek 38.
benim turizmci arkadaşlarım var. yazın türkiyedeler. kışın da anne baba, 6 aylık çocuk taylanda uçuyorlar orda takılıyorlar 6 ay. her sene bu döngüyü gerçekleştiriyorlar.
ben mesela, asla yapamam bunu. 6 aylık çocukla uçağa bin 15 saat, bilmediğin, kültürü farklı, yemesi içmesi farklı bir yerde 6 ay geçir. yapamam ya.
ama adamlar her sene yaptılar ve şimdi bakıyorum doğrusunu da yaptılar sanırım. o çocuğun nasıl bir birey haline geleceğini düşün. ufkunu düşün, özgüvenin düşün, dirayetini düşün. aslında biraz salıvermek gerekiyor galiba. çocuğum yok ama beceremem galiba böyle olmayı.
