eve çıkacağın çok iyi arkadaşların hali hazırda varsa ev, onun dışında kesinlikle yurt. bu benim yurtta ikinci senem ve seneye de yurtta kalmak istiyorum. buradaki ortam çok güzel çünkü. kendine arkadaş edinebilmek için seçici olsan da mutlaka buluyorsun. tartışmayı, kavgayı, düzeni önce burada öğreniyorsun. herkes birlik içinde hareket ediyor ve yemeğini bile başkalarıyla yemek çok güzel. hayatının düzene girmesi ve türlü sosyal meselelerle başa çıkmak ve onları tanımak açısından ideal bir yuva.
fakat evde, insanlar sınırlı ve yeni birilerini tanıma fırsatın olmuyor ev içinde. yurtta her türden her bölümden her memleketten insan tanıyorsun. hepsi başka bir şey katıyor sana. ve bir şeye ihtiyacın olduğunda da pek çok kapın var.
örneğin bir keresinde bir gün sonra herkesin önünde, hocamın önünde ilk klinik görüşmemi yapacaktım. bol bol tanımadığım insan gerekiyordu pratik için. gecenin ikisinde falan aşağı inip klinik görüşme ortamı yaratıp tanımadığım insanlarla pijamalarla klinik görüşmeler yapmıştım. çok güzel bir anıydı.
sonra bir grupla tek başıma kavga ettim, zordu ama güzeldi. yurt olduğu için dövememeleri büyük bir artı bak. ev arkadaşların daldı mı dalar.
giriş çıkış saatlerinde, kurallarda ve yasaklarda gösterilen çabalar ve karşı koymalar zaten başka bir zevk veriyor. yurda alkol sokup kızlarla dağıtıp yurdun bahçesinde yattığımız, sistemleri takip ederek aileye mesaj gitmeden gece dışarı çıkmanın keyfine vardığımız çok oldu. biri bir şey sorsa bile bunlarla baş edebilmeyi öğrenmek, o “he he”yi bile öğrenmek çok güzel.
tabiki yine de herkese göre değişebilir bu. isteklere ve kişilik özelliğine göre. soruları olup danışmak isteyenleri mesaj kutuma beklerim.
