(bkz: yok böyle bir şey). saf ırk kalmadığı için, herhangi bir ırksal ve/ veya etnik "öz"den söz etmek artık sözkonusu değildir. karışmayan ırk, etnisite kalmamıştır. hele ki bir de anadolu, balkanlar, kafkasya, ortadoğu gibi içinde bulunduğumuz coğrafyalar düşünüldüğünde, buraların on binlerce yıllık tarihsel değişimi gözönünde bulundurulduğunda, bunun zaten mümkün olmayacağı görülecektir. bugün yapılan tüm ırksal aidiyet referansları, oyucağı elinden alınan çocuğun ağlamasından ibarettir. o sebepten yukarıda bahsi geçen hezeyanları anlayabiliyorum ama işte bu durumun sindirilmesi belli bir zaman alıyor. aidiyetlerin dinler, milliyetler üzerinde değil fikirler üzerinden inşası işte böyle başlar.
