bu tip baba-ogul vakalarinda cokca gorulen "babami gececegim" psikolojisinin ankara'ya pahaliya patlayabilecegi bunyedir.
zira mesela amerika'da da baba bush irak'a girip cikmisken ogul bush "babam'dan daha iyisini yapacam" diye kendince irak'a girmis cikmamis ve tum ortadogunun anasini aglatmistir. isin siyasi ve ekonomi boyutu ayri tabii ki ama oliver stone'un son cikan "w." isimli filminde de bu elestiriyi gorursunuz.
itiraf etmeliyim ki, her ne kadar oy vermediysek de, cocuklugumuz zamaninda sosyal demokrat yolsuzluklarindan bikan insanlar olarak melih ve avanaesine sempatiyle bakmistik ama ozellikle su ankara'ya boklu su icirme olayindan sonra madalyon tamamen tersine dondu. hele oglunun yarim saat konusup icerik olarak hicbirsey anlatamayan, mahalle karisi kavgacisi uslubundan sonra iyice soguduk gokcek ailesinden.
akil adamlarin yapmasi gereken siyaset ve toplum hizmetleri uc bes cocugun elinde heba oluyor ya ona yaniyorum. bu gercek olmamali.
