-dur lan tatilden döndüm. bunu hemen uludağ'a yazayım.
-yok be, önce bloguma yazayım. cep telefonuyla çektiğim üç beş plaj fotoğrafını ve gün batımını da koydum mu tamam.
-aaaa geçen yıl turla italya'ya gitmiştik ya, onun başlığını açayım. başlık da "italya'da kaybolmak" olsun. nası?
-olmazzzz! önce facebok'a fotoğraf albümü yapmalıyım. profilime bakan görsün, ne kadar gezgir bi insanım, aydın bi kişiyim, güneş gözlüklerim var.
-ama ama geçen cadde'de içtiğim kağveden bahseden bişiy koymazsam internete ölürüm.
bıktık laaan! doğru düzgün tanımadığımız insanların gayet iç sıkıcı, depresif gündelik yaşantılarını zırtpırt büyük bi marifetmiş, bi aşmışlıkmış gibi fotoğraflayıp fotoğraflayıp internete koymasından, google'dan önemli birşey ararken bile bunlarla dolu sayfalara rastgelmekten, herkesin ayrı bir sanatçı, yetenek, zeka fıskiyesi, ermişlik muskası, güzellik abidesiymiş gibi kendini bir pozlara sokmasından.
