ayrı bedenlerde, aynı ruhu paylaştığın insandır... her ne kadar aranızda mesafe olsada günlerden sonra birgün anlam veremediğiniz bir şekilde karşılaşır ve dinlemeye başlarsınız çoktan başlamış olan hikayenizi... planlar yapar, haritalar çizersiniz başka yerlere gidip dünyayı ve kendinizi güzelleştirmek adına... şimdilik yanınızda olmasada tramvay yolunda her adım atışınızda güneşle birlikte bir yerlerde varlığını hissetmek içinizi ısıtır, güven verir ve tam bu sırada bülent ortaçgil söylemeye başlar şarkıyı:
hani gidecektik başka yere,
hani değiştirecektik dünyayı.
drıdrıdrıııııııım...
(bkz: çoktular ama hiç yoktular)
iyi ki bulmuşdur sizi-iyi ki bulmuşsunuzdur onu...