ümraniye'de ele geçirilen bombalarla ilgili takipsizlik kararı vererek kolay olanı seçmek yerine -sayısız ölüm tehdidine rağmen- (bu arada aynı olayı soruşturan savcı doğan öz'ün hazin akıbetini de anımsayalım) olayı şerha şerha deşip türkiye'nin gelmiş geçmiş en kapsamlı soruşturmasını başlatan ve kangren olmuş kolu -merhem sürmek yerine- kesmenin yollarını aradığı için, bir sürü düşman edinmeyi bile göze alan gerçekten cesur savcı. işin garibi ne biliyor musunuz? üniversitelerde türkiye'nin gayriresmi tarihi diye bir kürsü açıp okutulması gereken 2500 sayfalık iddianamenin savcısı şöyle tanımlanmış:
"işine geleni gözaltına aldırırken sokaklarda gezen teröristleri nedense bir türlü aldıramayan savcı. hukuk çevresinde hiçbir saygınlığı kalmamış savcı."
bu cümle türk dili, türk tarihi, türk hukuk sistemi ve türk siyaseti açısından bir dönüm noktası. altın harflerle yazılıp gümüş işlemeli levhalar halinde üniversitelere, meclise, askeri mekteplere asılmalı...
yok ya gerçekten trajik bir durum. işin kötüsü ne biliyor musunuz? ben edebiyatçı değilim. *
