"öğretmen, yürüyüş için sıralamaları ayarladıktan sonra öğrencileri bir süre serbest bıraktı. biraz rahatlamış öğrenciler gruplara ayrılırken bir kişi öylece kaldı, herkes 3-4 kişilik gruplara dağılmış, hararetli hararetli birbirleriyle konuşurken 'yalnız çocuk' etrafını gözlüyordu öylece. biraz sıkılmışlık vardı öylece ayakta beklemenin verdiği, biraz siniri vardı gereksiz olduğunu düşündüğü bu beklemenin, biraz şüphecilik vardı üstünde sanki arasıra ona bakıp, evet ona bakıp, hayır ona öylece bakıyorlardı arasıra...biraz farkındalık vardı üstünde bu çocuğun 'sanki ben yalnızım' dediği..."
