tasavvuf edebiyatında “ney” çalgısının hazin bir hikayesi vardır. neyin yapılışını tarif eden sufîler, bir kamışın içinin ateşle yakılarak oyulduğunu ve bu işlem sırasında kamışın yüreğine bir kor düştüğünü söylerler. bu yürek yangınını inleyerek dillendirdiği için neyin sesi bu kadar güzeldir. aslında burada bir benzetme ilgisi vardır ve olayı anlatmak için böyle mecazlı bir benzetme ilgisi kurulmuştur. yani kamışın yüreğinin yanması ve sesinin bundan güzel çıkması bir metafordur.
