ortaokulda okurken dünyanın en güzel kızına uzaktan aşık olmaktır.
kızın adı emine. emine aslen mecidiyeköy de oturur ama kayıtlara geciktiği için bizim çağlayan lisesinin orta kısmına gelmek zorunda kalır ki ne geliş allahım.
yeminle ışık doluyordu insanın içi, yüzü o kadar şahaneydi.
sınıfın bütün erkekleri kendisine aşık ve fekat kimse yanaşamıyor. zaten o yaşlarda erkekler hala çocuksu oluyor kizlar daha gelişmi oluyor ya, o da etken.
kızın hic bir arkadaşı yok. ne kız ne erkek. sürekli kendi halinde bir güzellik.
kimi andırırdı du bakiim. derya arbaş vardı ya hah o tarz ama ondan 3-5 kat daha güzel.
o zamanlar benden daha afedersin f*rlatma bi levent var. onla aynı sırada oturyoruz.
bigun baktık emine önümüzdeki sıraya geçmiş. yani orada oturacak artık aneeee. hem utanıyorum hem seviniyorum.
levent daha tik dedik ya, bi kaç gün sonra kıza yarı şaka yarı ciddi muhabbetler acıyo falan. kız bazen kızıyor bazen gülüyor falan genelde tartışma var ama.ben dinliyorum sadece falan. bi kaç hafta geçti. kız bigun demez mi. sen kartal tibet e benziyorsun çok yakışıklısın aneeeeeee. ben uzaydayım tabi. levent te kıza takılmayı bıraktı.
lakin sonra bi halt olmadı. dedim ya kız bizden çok ileride bi yetişme tarzına sahip. ben zaten top peşindeyim. unuttum gitti.
sonraaa, yıllar sonra bu sefer ben nişantaşı nın göbeğinde lise okumaya başladım. genllikle otobusle gittiğim ahlde bi gun yürüyorum. artık param mı yok neyse, hatırlamıyorum.
lise 3 te falanım ama baya adam sifatına kavuşmuşum.
çağlayan lisesini geçtim yürümeye devam ediyorum.
aa bi baktım karşımdan emine geliyor. durdum. nasılsın falan. şu an gibi hatırlıyorum. kız hayran hayran baktı. 2 dakika konuştuk. sonra ver elini nişantaşı.
ezik olmaktır lan çağlayanlılık. kafamda hala onun mecideyeköy de oturan daha üst seviyede olduğu vardı.
yemin sana şimdi görsem gene aynı ezikliği hissederim ki, koca koca diplomalarım, bilgilerim, görgülerim var.
